Nowoczesne społeczeństwo coraz dokładniej adresuje uwagę na rozmaite sposoby terapii, aby zmienić jakość życia i dobrostan umysłowy. Przykładem takich prekursorskich strategii, pozyskującą raz za razem znaczniejszą sławę, jest dogoterapia. Jest to niepowtarzalna postać kuracji, jaka wiąże w sobie relację człowieka z czworonogiem, gwarantuje kolosalny zasięg pozytywnych skutków dla przeróżnych grup osób. Począwszy od dzieciaków z komplikacjami w edukacji po ludzi w podeszłym wieku, cierpiące na choroby przewlekłe, dogoterapia staje się kompleksowym sposobem usprawniającym zdrowie umysłowe oraz emocjonalne.
Korzenie terapii z psem
Przebieg dziejów kynoterapii sięga starożytnego państwa egipskiego, gdzie psy były wykorzystywane do wsparcia w kurowaniu rozmaitych przypadłości. Jednakowoż to dopiero w minionych dekadach dogoterapia osiągnęła popularność w domenie medycyny i psychologii. Obecnie psy są wykorzystywane w rehabilitacji w podobny sposób w jednostkach leczniczych, jak i społecznościach lokalnych.
Wpływ terapii z psem na dobrostan
Statystyki naukowe jednoznacznie zaręczają pozytywne skutki wynikające z relacji z czworonogiem. Kynoterapia zapewnia poprawę samopoczucia, zmniejszenie stresu, wzrost działalności fizycznej a także polepszanie umiejętności społecznych. W dodatku towarzystwo psa w trakcie terapii jest w stanie stymulować motywację do kontynuacji leczenia i przestrzegania zaleceń rehabilitacyjnych.
Jakiego psa wybrać do terapii z psem
W trakcie dogoterapii kluczowe stają się atrybuty temperamentu psa. Delikatne usposobienie, przyjacielskie podejście, ustabilizowany charakter, cierpliwość a także chęć współpracy z ludźmi oznaczają istotne czynniki. Rasy psów często wybierane do funkcji terapeuty to między innymi Labrador Retriever, Border Colie oraz Cavalier King Charles Spaniel.
Wskazania i przeciwwskazania dogoterapii
Dogoterapia wykazuje rozległe wykorzystanie w terapii rozlicznych schorzeń, takich jak zespół Aspergera, nadpobudliwość psychoruchowa, upośledzenie intelektualne, zaburzenia umysłowe, bądź zaburzenia neurodegeneracyjne u osób starszych. Aczkolwiek są także obostrzenia, przykładowo strach przed psami, alergie na psy, skłonność do chorób jak również zmniejszona odporność.
Dogoterapia, jako terapia dla każdego, okazuje się coraz bardziej słynna i rozpowszechniona. Interakcja z czworonogiem, nie zaledwie jako forma leczenia, ale dodatkowo w charakterze przyczyny uciechy i wsparcia, sprawia, iż ta metoda terapii staje jest możliwa dla tego, kto zmierza do poprawienia jakości życia oraz dobrostanu psychicznego.