Mówi się, że w podstawie należytego wychowania leży poważanie drugiego człowieka. W rzeczy samej wskazane jest respektować wyznaczonych zasad ze względu na poprawne relacje, wyborne maniery stanowczo kształtują zależności międzyludzkie, ułatwiają komunikację i przebieg najróżniejszych sytuacji. Kiedy na domiar tego odkryjemy, iż pochodzenie stwierdzenia savoire-vivre czerpie ze połączenia francuskich stwierdzeń „wiedzieć” i „życie”, wówczas będziemy mogli konkludować, iż to poprawne zachowanie w sumie znaczy przestrzeganie wyznaczonych reguł zachowania w celu polepszenia życia w społeczności. W związku z tym pokazuje się, iż to antyczni Grecy, którzy nieustannie kroczyli do doskonałości byli prekursorami savoire-vivre. A ożywienie umiejętności poprawnego prowadzenia zapadł w okresie renesansu, który tak mocno inspirował się klasyczną kulturą antycznych. Nadzwyczajną atencję do etykiety przykładano w dyplomacji i oficjalnych stosunkach na wysokim szczeblu. Natomiast w drugiej połowie XX wieku kodeks moralny zaczął również być respektowany w stosunkach biznesowych i formalnych spotkaniach w pozostałych dziedzinach społecznych.
Zasad savoire-vivre jest bardzo mnóstwo, gdyż zasady te odnoszą się do każdej sfery naszego życia. Omówmy choć kilku z nich, zwłaszcza tym, które nawiązują do naszego postępowania przy stole i relacji zawodowych. Traktujemy wszystkie osoby w towarzystwie z respektem. Wyłączamy telefon, słuchamy wszystkich z uwagą.
Kulturalne powitanie
W naszej polskiej kulturze panowie całowali na przywitanie kobietę w rękę. Wspólnie z rozkwitem etykiety na oficjalnych spotkaniach, odchodzi się od takiego zachowania. Zawsze należy podać rękę, ścisnąć ją lekko, nie potrząsając. Jeśli osoby w towarzystwie są równorzędne pod względem pozycji zawodowej, to pani pierwsza wysuwa rękę. Starsza osoba również ma supremacja przed młodszą. W spotkaniach biznesowych zaś nie liczy się płeć, ani wiek, lecz stanowisko. Pierwsza zawsze wita się osoba z najwyższym statusem zawodowym.
Zachowanie przy stole
Do stołu siadamy w miejscu określonym w większości wypadków wizytówką. Siedzimy prosto, opierając się o oparcie krzesła. Nogi trzymamy na podłodze, nie krzyżujemy ich. Ręce natomiast nieznacznie opieramy o stół. Nasza postura powinna być wyprostowana, nie nachylamy się nad talerzami. Łyżkę z niewielką porcją jedzenia wkładamy na wprost do ust. Znaczące jest, ażeby siedząc przy stole opanować jednocześnie sztukę miłej rozmowy i równoczesnego konsumowania posiłku. Reguła wydaje się prosta - kierujemy jedną uwagę, lub pytanie do wspólbiesiadnika po prawej, nabieramy małą dozę jedzenia na łyżkę wkładamy do ust, spożywamy i z próżną buzią rozmawiamy z sąsiadem po lewej. Ponownie nabieramy jedzenie, spożywamy i kontynuujemy rozmowę. Ten schemat może wydawać się udawany i automatyczny, lecz ma on na celu uskutecznienie dwóch zasadniczych reguł - kulturalnego konsumowania ( i zjedzenia!) posiłku i równoczesnej miłej konwersacji z osobami towarzyszącymi. Warto wspomnieć, że nie otwieramy ust pełnych jedzenia.
Przyszykowaną na stole serwetkę rozkładamy na kolanach, w taki sposób, aby znajdowała się poniżej linii stołu. Sztućce do dania głównego zazwyczaj spoczywają najbliżej talerza, następnie do ryb, a do przystawek są w następnej kolejności. Łyżka do zupy spoczywa po prawej stronie jako ostatnia. U szczytu talerza leżą sztućce deserowe. Naczynia na napitki zestawione są w następującej kolejności: nieznacznie wyżej szklanka na wodę, potem kieliszek na czerwone wino, na białe i na koniec na musujące trunki i likiery. Po lewej stronie talerza ustawiana jest filiżanka na kawę. Wszystkie napoje pijemy malutkimi łyczkami, kieliszki stale trzymamy w palcach za nóżkę, a samą filiżankę podnosimy za uszko.
Po ukończeniu posiłku bezwarunkowo oczekujemy na znak gospodarzy, dopiero, kiedy oni dadzą znak, możemy zdjąć serwetkę z kolan, zostawić ją przy talerza i nie szurając krzesłem wstać i powiedzieć „dziękuję”.
Płeć czasami ma znaczenie
Mimo tego, że w relacjach biznesowych najważniejsze jest funkcja, które się zajmuje, są sytuacje, w których kobieta ma pierwszeństwo. W przypadku wspólnego biznesowego posiłku, w oficjalnej formie, mężczyzna odsuwa krzesło kobiecie zajmującej pozycja obok. Przy wstępowaniu do pomieszczenia lub do windy zawsze kobieta wstępuje pierwsza. w sytuacji jednakże, kiedy drzwi otwierają się do wewnątrz pierwszy wchodzi mężczyzna, jako że to on otwiera i przytrzymuje kobiecie drzwi. Z reguły również przepuszcza się jako pierwszego klienta, jako sygnał szacunku i gotowości do wsparcia.
Norm savoire-vivre jest bardzo dużo i naprawdę wskazane jest ten sprawa zgłębić w wyższym stopniu na własny użytek. Zazwyczaj znajomość ogólnie zaakceptowanych zasad pozwoli nam porządnie zachować się w bardzo wielorakich miejscach. Zawsze jednak wyjeżdżając do kraju o kompletnie odrębnej kulturze wypada zapoznać się z zasadami tam panującymi.