Do niedawna znane tylko największym miłośnikom kultury Hiszpanii, Flamenco podbija serca mieszkańców Europy, w tym Polaków. Na czym polega jego fenomen?
Flamenco tworzą trzy nierozerwalnie związane ze sobą komponenty: śpiew, muzyka i taniec. Zostało stworzone w XV wieku przez zamieszkujących Andaluzję Romów. Początkowo było wykonywane wyłącznie przez romskich artystów, przekazujących tajniki sztuki z pokolenia na pokolenie, jednak jego rosnąca popularność sprawiła, że zarówno w Hiszpanii, jak i na całym świecie powstało wiele szkół, festiwali i kursów flamenco.
Najbardziej ceniony przez publiczność element flamenco – taniec – polega na jednoczesnym powolnym wykonywaniu ruchów rąk i dynamicznym wystukiwaniu nogami złożonego rytmu. Tancerz może również wybijać rytm kastanietami. Do akompaniamentu używany jest specjalny instrument: gitara flamenco, odmiana gitary klasycznej o charakterystycznym, ostrym brzmieniu. Również śpiew flamenco jest szczególny: dzięki specyficznemu sposobowi frazowania i akcentowania sylab artysta (nazywany cantaor) może wyrazić całą gamę uczuć: od smutku i melancholii po gniew i pożądanie.
Istnieje około 60 stylów flamenco, każdy więc odnajdzie w nim coś dla siebie. Naukę można rozpocząć w dowolnym wieku, a dzięki warsztatom i kursom w Polsce nie trzeba jechać do Andaluzji, by spróbować swoich sił w tej dziedzinie sztuki. Flamenco nie tylko pomaga nabrać pewności siebie, ale też otwiera na nowe znajomości i doznania, jest więc doskonałym sposobem na spędzenie wolnego czasu.