Z całą otwartością możemy zakomunikować, że aktualnie żyjemy w unikalnych czasach.
Od samego początku powstania pandemii mnóstwo osób zmuszonych było podjąć codzienną walkę z siejącym się wirusem i zmierzyć się z konsekwencjami. Należy tu przede wszystkim pomyśleć o lekarzach, personelu medycznym jak również operatorach sektora pogrzebowego. W tak nieoczekiwanej i niestereotypowej sytuacji, jak pandemia, osoby takie demonstrują przejawy wątpliwości z powodu dużego poziomu niebezpieczeństwa zakażenia się wirusem od pacjentów, gdzie trzeba liczyć się z wieloma czynnikami, które zdołają przywieść do powstania Zespołu Stresu Pourazowego.
Dostrzec można specyficzne zwiastuny predykcyjne, które dotyczą zdrowia psychicznego ratowników doznających traumatycznych zdarzeń: bliskość, czas trwania oraz natężenie narażania się na zakażenie. Poza tym trzeba dodać wyczerpujące zmiany, ogromną liczbę pacjentów przydzielonych do leczenia oraz zakłócanie życia prywatnego.W takich przypadkach wykorzystywane są dwa rodzaje wyjaśnień:1. Objaśnienia poznawcze, które polegają na identyfikowaniu się z ofiarą.2. Objaśnienia emocjonalne: współodczuwanie, zarażenie emocjonalne, trudności z utrzymaniem dystansu.Szczęśliwie mogą także występować pożądane wyniki psychologiczne: pozytywne uczucia powiązane z poczuciem dumy i wyższym wartościowaniem własnej osoby.
Z kolei separacja społeczna spowodowana kwarantanną lub oddalenie od krewnych w obawie przed zakażeniem wirusem mogą nadgonić negatywne przejawy: smutek, złość, frustrację, napady paniki, większe używanie tytoniu oraz kawy.Lęk przed wyrządzeniem krzywdy bliskim jest paradoksalnie dysonansowa z postawą lekarza, który zajmuje się leczeniem. Natomiast brak namacalnego i emocjonalnego kontaktu z bliskimi może wywołać wrażenie wyobcowania i izolacji, zaś w długim czasie może się rozwinąć w powstanie Zespołu Stresu Pourazowego.
Aby zapobiec rozwojowi Zespołu Stanu Pourazowego, zaleca się następujące działania:- Uprawianie regularnych i zrównoważonych ćwiczeń fizycznych, co może przyczynić się do pobudzenia pozytywnego samopoczucia i lepszego funkcjonowania.- Stosowanie zbilansowanej diety. - Poświęcanie czasu na ulubione hobby. - Kierowanie działań prospołecznych, bo wzmaga to możliwości samokontroli.- Skorzystanie z pomocy psychologa, którzy są w stanie zaoferować odpowiednie okoliczności do poprawienia recepcji, komfortu psychicznego i udzielą empatycznego wsparcia.- Cenienie każdego owocnego sukcesu.- Pozostawanie w stałym kontakcie z rodziną za pomocą nowych technologii.
W trakcie tego niezwykle dotkliwego okresu powinno się rozważyć ustawiczną, fachową pomoc psychoterapeuty.